L’Ultimo Pastore (Last Shepherd) in première op DMFF 2015
Zaterdagmiddag 28 februari om 14:30 is tijdens het Dutch Mountain Film Festival in de Parkstad Limburg Theaters Heerlen de Nederlandse première van de Italiaanse film L’Ultimo Pastore (Last Shepherd) uit 2013. De film gaat over een herder, Renato Zucchelli, die ’s zomers in de bergen rond Oltre il Colle BG woont en ’s winters op zijn boerderij vlakbij Milaan. Hij hoort op de radio dat de kinderen in Milaan vaak niet weten wat een herder is en wat schapen zijn. Hij gaat vervolgens met zijn kudde naar hartje van Milaan. De méér dan 700 schapen op Piazza del Duomo waren wereldnieuws!
Wat de film extra bijzonder maakt is dat het geen speelfilm is, maar een verfilming van hedendaagse werkelijkheid. De personen in de film zijn echte mensen en leven zoals je dat in de film kunt zien. Als je vlees koopt bij de slager in Oltre il Colle BG kun je maar zo geholpen worden door het nichtje van Renato Zucchelli, de herder uit deze film. Het gaat ook niet over een exotisch oord aan de andere kant van de wereld, maar over Noord Italië, een ontwikkeld gebied op relatief korte afstand van Nederland. In tegenstelling tot wat de titel suggereert is Renato Zucchelli overigens niet de laatste herder (hij is de laatste herder van Milaan). Er leven in de Valle Brembana verschillende herders, ’s winters in de dorpen, ’s zomers in de bergen van de Orobische Alpen.
De film heeft is regelmatig op filmfestivals vertoond, in inmiddels meer dan 40 landen, maar nog niet eerder in Nederland.
Kortom deze bijzondere film over bijzondere mensen wilden wij graag ook in Nederland laten zien. Daarom hebben we in het najaar van 2014 contact opgenomen met de organisatie van het Dutch Mountain Film Festival. We hadden de film zelf op DVD aangeschaft en zodoende konden we iets meer laten zien dan de trailer. De organisatoren waren erg enthousiast. Zij (en wij) hopen en verwachten dat de bezoekers op 28 februari 2015 in Heerlen net zo enthousiast zullen zijn.
Praktische informatie over l’Ultimo Pastore en het Dutch Mountain Film Festival.
Meer informatie en tickets bestellen Dutch Mountain Film Festival
Meer informatie over L’Ultimo Pastore
Trailer en achtergrondfilmpjes l’Ultimo Pastore
Recensies l’Ultimo Pastore (The Last Shepherd).
“The last Shepherd (l’Ultimo Pastore) was a surprise and in a positive way. When you do a documentary about certain people and/or their jobs, you heavily rely on their ability to perform on camera, even then they just play themself. Director Marco Bonfanti had this luck finding not just a interesting story about one of the last moving shepherds in Italy, but also a fascinating character, an almost Italian stereotype person, yet someone you love from the first seconds of the movie. At the end, when he made it to Milan with his herd to show the animals to kids, you may start crying out of empathy with Renato Zucchelli, the shepherd. Well told, well photographed, edited and recorded. A movie that isn’t to long and isn’t to short. A role model for documentary filmmakers.” (Wanhoffs Thailand)
For something completely different, “The Last Shepherd” (l’Ultimo Pastore) is a deceptively simple and surprisingly moving portrait of a man who represents a dying breed. Renato Zucchelli, a beefy man of about 50, views shepherding as his vocation, one he had to fight to pursue over the objection of his own parents. He spends a few months each year with his large herd in the mountains outside Milan, and there one can clearly witness the joy that he and his sheep dog experience in equal measure in the freedom of shepherding as it was meant to be practiced. But during the rest of the year, Zucchelli and the herd and his scruffy assistant Piero return to Milan, and guide the herd through the city streets to ever-diminishing patches of green. Even here, there is something profound about watching this rotund man in a dirty tank top striding confidently through traffic in the midst of the undulating mass of sheep–and also something poignant about watching the ease with which his four children approach life with these animals. The film’s deep pleasures center around Zucchelli’s connectedness to the elemental life of the animals and also his interactions with urban school children whom he introduces to shepherding; their intuitive response to the Zucchelli’s herd despite having so little exposure to what shepherds actually do, along with the sensitivity of the film itself, raise legitimate questions about the cost of progress. (Opinionated Judge)
